మొన్నీ మధ్యనే మా
చిన్నారి చిన్ని తల్లి 18వ పుట్టిన రోజు పండుగ జరుపుకున్నాము.
చెల్లి గారు కోరుకున్నారంట, అక్కగారు సరేనన్నారంట.
నేను భారతంలో ఉండగానే ఏర్పాట్లన్నీ చకచకా చేసేసుకున్నారు.
అసలు ఈ పండుగకు ఆకాశమంత
పందిరి, భూదేవంత
అరుగు ఏర్పాటు చేద్దామనుకున్నాము... కాని ఇక్కడ తాటాకులు దొరకవు కదా! అందుకని
Chalet of Farmington Hills తో సరిపెట్టుకున్నాము.
అతిథులుగా ముక్కోటి
దేవతలను, గంధర్వులను, అప్సరసలను, పిలవాలనుకున్నాము....
కాని కొంచెం వీసా ఇబ్బందులొచ్చాయి. అందుకని
వీసా ఇబ్బందులేమీ లేని ఇక్కడి వాళ్ళనుండి వాళ్ళను తలదన్నే మా ఆత్మీయులను, ఆత్మబంధువులను అందరినీ
పిలుద్దామనుకున్నాము కాని హాలు పరిమితులకు లోబడాలిసి వచ్చి కొందర్ని మాత్రమే పిలువగలిగాము.
:(
వంటలు చేయడానికి నలుడిని, భీముడిని పిలుద్దామనుకున్నాము.... కాని వాళ్ళున్న దగ్గరకు
వెళ్ళడానికి 'ఒకవైపు ' టిక్కట్టు మాత్రమే దొరికింది. తీరా
వాళ్ళను పిలిచి నేను రాకపోతే బాగోదు కదా... అందుకని మన నమస్తే నుండి భోజనాలు
తెప్పించాము.
ఆ ఆ... ఆ మాత్రం నమస్తే భోజనం మేము
కూడా తెప్పించెయ్యగలం అనుకుంటున్నారు కదా.. అక్కడె కొంచెం దేనిలోనో కాలేశారు.
నమస్తే నుండి వంటకాలయితే తెచ్చాము కాని, అందులో మా అడుసుమిల్లి వారి Patented దినుసులు
అయిన ప్రేమానురాగాప్యాయతాభిమానాలు కలిపాము. అందుకే మరి వాటికంత రుచి వచ్చింది..
అబ్బా రహస్యం చెప్పేశానే....
మధ్యాహ్నం 2 గంటలకు
హాలు అప్పగించారు. 6 గంటలకు అతిథులు వస్తారు... ఈ నాలుగు
గంటల్లో ఈ హాలును సింగారించడం కుదురుతుందా అని నేనయితే కొంచెం కంగారు పడ్డాను.
కాని కమాండర్ ముందు సిపాయిల్లాగా ఎవరి పనుల్లోకి వాళ్ళు వెళ్ళిపోయి తలెత్తి
చూసేసరికి హాలు రూపు రేఖలన్నీ మార్చేశారు.
ఈ పండుగ ఏర్పాట్లన్నీ మా విన్నీ తన
మిత్రబృందం, మామలు, బాబాయిలు,అత్తలు, పిన్నులు కలిసి చేశారు. వాళ్ళు పడ్డ
కష్టం శ్రమ అంతా ఇంతా కాదు. ఇంత చిన్న వయసులోనే అంత మంది ఆత్మీయుల్ని
సంపాదించుకున్న వినయను చూసి కొంచెం అసూయ కూడా పడుతున్నా...
ఈ పండుగకు విచ్చేసి మనకు ప్రియమయిన
ప్రియను ఆశీర్వదించి అభినందించిన అందరికీ పేరు పేరునా శత సహస్ర నమస్సుమాంజలులు.
ఫ్రత్యేకాకర్షణ ప్రణవ్, హాసి, నిక్కి...
:)
